- Series:pastoor Peter van der Horst
In heel het land komen vanavond mensen samen, mensen zoals wij, om te gedenken. Uit respect en eerbetoon voor hen die gestorven zijn in oorlogsgeweld. En om te luisteren. Want de verhalen van mensen die de oorlog meegemaakt hebben, moeten verteld blijven worden. En als ze er niet meer zijn, weer doorverteld.
Het gevaar bestaat dat die oorlog van zo lang geleden tot slechts geschiedenis wordt, en ons 4meiherdenken enkel nog een gestold ritueel.
Laten we toch altijd beseffen dat wat wij hier gedenken nog steeds gebeurt. De vreselijke beelden van oorlog en onderdrukking komen dagelijks bij ons binnen via de media. Totaal verwoeste steden, lange rijen vluchtelingen. Weerloze kinderen aan de hand van vader of moeder. Nog steeds lijdt de mensheid. Nu hier dan daar. Mensen zijn opnieuw bang.
Wat zou de wereld anders zijn als mensen hun energie van oorlog en haat zouden stoppen in vrede en verzoening? In elkaar juist proberen te ontmoeten, te begrijpen, te helpen en te respecteren.
Wij zijn het aan hen die wij vanavond herdenken verplicht, om er voor te zorgen dat hun offer niet voor niets is geweest.
Uit respect en eerbetoon aan hen mogen wij niet onverschillig zijn als het recht wordt geschonden en mensen, waar dan ook, slachtoffer worden van discriminatie, onderdrukking of geweld.
Dat we vooral toch niet wegkijken of goedpraten als dingen gebeuren of gezegd worden die haaks staan op wat menselijk is.
Waartoe onverschilligheid, onbegrip en uitsluiting kunnen leiden heeft ons die vreselijke Tweede Wereldoorlog meer dan genoeg duidelijk gemaakt. En al die anderen, daarvoor en daarna!
Ook als herinnering steeds meer geschiedenis wordt, moeten we blijven samenkomen om te gedenken, want dan blijven we opkomen voor vrede en menselijkheid. Vandaag herdenken wij hen die vielen en eren wij de doden. Mag ik u voorgaan in het gebed dat mensen vaak in oorlog en angst gebeden hebben en ook nu nog steeds. Het gebed dat Jezus ons gegeven heeft: Onze Vader….
